Jeśli Boris Johnson zostanie obalony, kto może zastąpić go na stanowisku premiera Wielkiej Brytanii?

Financial Times przygląda się potencjalnym pretendentom do przyszłego konkursu przywódczego Partii Konserwatywnej.

Rozsypujące się fortuny polityczne Borisa Johnsona można mierzyć na kilka sposobów. Walcząc o powstrzymanie Covid-19 i opadu z
Według sondażu YouGov, po serii skandali, w tym miesiącu publiczne poparcie brytyjskiego premiera spadło do rekordowo niskiego poziomu -42.

Jego popularność wśród konserwatywnych aktywistów spadła, według wpływowego sondażu przeprowadzonego przez ConservativeHome. To stawia Johnsona na poziomie 17 procent poniżej zera, w porównaniu z 82-plus sekretarz stanu Liz Truss.

Ale być może najbardziej niebezpieczne dla Johnsona jest to, że jego niewłaściwa obsługa skandali, od korupcji parlamentarnej po przyjęcia bożonarodzeniowe na Downing Street w zeszłym roku podczas blokady, teraz czyni go obiektem nadużyć wśród zwykłych wyborców. „Wow, jeśli nienawidzisz Borisa”, skandował w poniedziałek na Mistrzostwach Świata w rzutkach w Londynie.

Johnson wyzdrowiał wcześniej i był pewnym zwycięzcą wyborów, ale zakończył 2021 r. W poważnych tarapatach; Kilku konserwatywnych posłów daje go do wyborów lokalnych w maju przyszłego roku, aby zmienić sytuację. Ale jeśli mu się nie powiedzie, kto może przyjść następny?

Szczyt

Riszi Sunak
Cichy rywal, kurs na zakłady 2/1

Kanclerz zdobył uznanie za swój pakiet ratunkowy dla gospodarki Covid o wartości 400 miliardów funtów i jest szanowany przez urzędników skarbu; Posłowie torysów porównują spokój na Downing Street 11 z chaosem w pobliżu.

41-latek po cichu mobilizuje poparcie wśród posłów torysów od wejścia w 2019 r. i wysłuchania ich obaw. „Miałem z nim cztery spotkania jeden na jednego” – powiedział jeden z przedstawicieli.

Sunak, poprzez anonimowe briefingi, „powiedział swoim potencjalnym zwolennikom”, że sprzeciwia się niektórym restrykcjom Johnsona Covida i jest sfrustrowany brakiem profesjonalizmu na 10. miejscu.

Były analityk Goldman Sachs pracował nad wrogami w obozie Johnsona i wciąż jest stosunkowo niedoświadczony. Partia Pracy skrytykowała jego podróż do Kalifornii w zeszłym tygodniu, gdy liczba przypadków Omicron wzrosła w Wielkiej Brytanii.

Konserwatywni posłowie zauważyli również ze sceptycyzmem, że Sunak upiera się, że jest „konserwatystą o niskich podatkach”, rozpaczliwie pragnąc przedwyborczej obniżki podatku dochodowego, mimo że podniósł on ogólne obciążenie podatkowe Wielkiej Brytanii do najwyższego poziomu od 1950 roku.

Kanclerz poparła Brexit, polityka według Biura Odpowiedzialności Budżetowej sprawiła, że ​​kraj stał się biedniejszy, niż byłby w innym przypadku. Płaci ekonomiczną cenę.

les truss
Poruszaj sztandarem wolności, kurs 9/2

Minister spraw zagranicznych, według konserwatywnego posła, ma bardzo jasną strategię polityczną, którą konsekwentnie realizuje: „Stara się wyglądać jak Margaret Thatcher i dużo mówi „wolność”. Wydaje się działać.

Opisywany przez niektórych w dużej mierze jako niepoważna polityka – jego retoryka z 2014 r. dotycząca „piętna” Wielkiej Brytanii jako głównego importera sera stała się powszechna – stał się głównym pretendentem.

Wykorzystała swoją poprzednią pracę jako minister handlu międzynarodowego, aby podnieść flagę globalnej Wielkiej Brytanii, nawet jeśli umowy handlowe, które podpisywała, były często wersjami „kopiuj i wklej” tych, z których Wielka Brytania już korzystała jako część Unii Europejskiej. Członkowie partii to uwielbiają.

Jej nagrodą we wrześniu był awans na stanowisko sekretarza stanu. Johnson dodał w tym tygodniu zadanie odbudowy stosunków z Unią Europejską i rozwiązania chaosu w Irlandii Północnej po rezygnacji sekretarza ds. Brexitu, lorda Davida Frosta. To jej największy test.

46-letnia Truss wezwała prawe skrzydło Partii Konserwatywnej na drinki do prywatnego klubu członków, wspierając wolny handel, niskie podatki i pochyloną politykę zagraniczną po Brexicie w regionie Azji i Pacyfiku.

Mówi także torycznym parlamentarzystom, że nie czuje się komfortowo z ograniczeniami Johnsona dotyczącymi Covida. George Osborne, były kanclerz Partii Konserwatywnej, określił w tym tygodniu Truss jako „zdolną”, ale wciąż ma sceptyków. „Jest tak samoświadoma, że ​​myśli, że ma szansę”, powiedział jeden ze starszych konserwatystów.

Michael Gove
Zawodnik niechętny, szanse wynoszą 6/1

Goff stwierdza, że ​​nie ma już ambicji na wyższy urząd i publicznie ogłosił, że nie będzie kandydował ponownie. „Skończył z tym”, powiedział kolega, „szczerze widzi, że statek odpłynął”.

Jednak minister ds. rozliczeń pozostaje potencjalnym pretendentem, zajmując trzecie miejsce w konkursie kierowców w 2019 r. Niektórzy posłowie mają nadzieję, że da się go przekonać. Jedna osoba powiedziała: „Oferta Michaela byłaby w zasadzie 'Mogę dokończyć ugodę i upewnić się, że nie stracimy czerwonego muru z powrotem do Pracy’”.

Ale niektórzy stratedzy torysów kwestionują, czy jego słaba pozycja wśród wyborców czyni go realnym kandydatem. Co więcej, pomimo bycia jedną z głównych twarzy, obok Johnsona, w kampanii Brexit, reputacja Gove wśród parlamentarzystów i aktywistów została nadszarpnięta przez jego entuzjazm dla restrykcji Covida. Jeden z jego kolegów żartował: „Michael nie będzie szczęśliwy, dopóki wszyscy nie zostaną zamknięci w domu”.

Ale jako jeden z najbardziej szanowanych ministrów – a Partia Konserwatywna chwaliła jego rewolucyjny zapał w ministerstwach edukacji i środowiska – może okazać się atrakcyjny, jeśli rząd Johnsona rozpadnie się na stos niespełnionych obietnic wyborczych.
W przeciwieństwie do innych czołowych konkurentów, 54-letni Goff nie próbował prywatnie zdobyć posłów. „To po prostu zaczęło działać” – powiedział jeden z sojuszników.

czarne konie

Jeremy Hunt
Filtr „Mówiłem ci”, kursy to 9/1

Z torysowskimi parlamentarzystami w „dobrym stylu przy łóżku”, były minister spraw zagranicznych i zdrowia zaproponuje umiarkowaną zmianę stylu obecnego premiera.

Hunt, przewodniczący komisji zdrowia Izby Gmin, został pobity przez Johnsona za kierowanie Partią Konserwatywną w 2019 roku i jest postrzegany przez niektórych jako zbyt nijaki i zbyt „południowy” – reprezentuje okręg wyborczy South West Surrey poza Londynem – za prowadzenie nowoczesnej imprezy torysowskiej. „Będzie kandydatem”, powiedział jeden z kibiców, „Mówiłem ci, jeśli Borys upadnie”.

Sajid Javed
Powracające dziecko, kurs 1/16

Sekretarz zdrowia zajmował kilka stanowisk ministerialnych – w tym stanowisko kanclerza przez kilka miesięcy – ale teraz ma za zadanie przeprowadzić kraj przez potencjalny zimowy kryzys NHS, gdy alternatywa Omicron przejmuje kontrolę.

Jego sojusznicy twierdzą, że Dżawid nie „manewruje” ani nie zabiega o posłów. Jeden powiedział, że byłoby to „całkowicie niewłaściwe” w świetle obecnego kryzysu zdrowotnego. Podobnie jak w przypadku Gove, jego wezwanie do surowszych restrykcji Covida rozgniewało konserwatywną prawicę.

Priti Patel
Wybór oddolny, kurs 22/1

Norman Tybet W czasach współczesnych – hałaśliwy prawicowy minister za Margaret Thatcher – sekretarz spraw wewnętrznych jest popularny w niektórych populistycznych sekcjach Partii Konserwatywnej i może działać na platformie popierającej Brexit – wraz z twardym stanowiskiem w sprawie prawa i porządku oraz imigracji .

Ale niektórzy koledzy kwestionują referencje Patela. Jeden z przedstawicieli zauważył: „Martwię się, że jeśli dotrzesz do dwóch ostatnich, możesz wygrać z członkami”. „Ale spadło na twarz w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, byłoby gorzej na 10. miejscu”.

Jak Partia Konserwatywna wybiera swojego lidera?

Rozpoczęcie konkursu na przywództwo Partii Konserwatywnej wymaga, aby 15 procent posłów partii złożyło specjalne listy wotum nieufności dla przywódcy, które są w posiadaniu przewodniczącego Komisji Izby Reprezentantów z 1922 r., Sir Grahama Brady’ego. W obecnej sytuacji daje to 54 konserwatystów.

Jeżeli próg zostanie osiągnięty, następuje wotum zaufania. Jeśli liderka zwycięży, tak jak zrobiła to Theresa May w konkursie 2018 Challenge, głosowanie nie może się odbyć przez kolejny rok. Ale jeśli przegrają, rozpoczyna się pełny konkurs, w którym osoba zasiedziała jest uprawniona do startu.

Jeżeli nominowanych jest więcej niż dwóch kandydatów, przez kilka dni przeprowadzana jest seria głosowań wśród członków parlamentu w celu ograniczenia wyboru do dwóch ostatnich kandydatów. Wynika to z dłuższej rywalizacji o uzyskanie większości głosów od członków Partii Konserwatywnej, w której kandydaci przeprowadzają serię publicznych protestów w całym kraju.

Na wczesnych etapach rywalizacji w wyścigu 2019 wygranym przez Borisa Johnsona pole 10 kandydatów zostało szybko ograniczone przez posłów. Zanim rozpoczął się ostatni wyścig między Johnsonem i Jeremy’m Huntem, ten pierwszy miał poparcie przeważającej większości konserwatywnych posłów i działaczy, którzy byli przekonani, że wynik jest prawie pewny.

Autor: George Parker i Sebastian Payne
© Financial Times