Z punktu widzenia Ziemi w jednym z ramion spiralnych Drogi Mlecznej bardzo trudno jest odtworzyć strukturę naszej Galaktyki.
Dzieje się tak, ponieważ pomiar odległości do czegoś w kosmosie, gdy nie znasz jego wewnętrznej jasności, jest naprawdę trudny. W Drodze Mlecznej jest wiele rzeczy, których jasności nie znamy. Oznacza to, że czasami możemy całkowicie stracić z oczu masywne struktury, o których myśleliśmy, że powinniśmy znajdować się tuż pod naszym nosem.
Nowy zestaw tych masywnych struktur został teraz ujawniony w zewnętrznych obszarach dysku Drogi Mlecznej: masywne włókna krążące wokół niejasnego źródła. Astronomowie przeprowadzą badania uzupełniające, aby spróbować rozwiązać zagadkę.
Odkrycie nastąpiło dzięki Obserwatorium Kosmiczne Gaia Europejskiej Agencji Kosmicznej, projektowi mapowania Drogi Mlecznej w trzech wymiarach w najwyższej jak dotąd rozdzielczości.
Gaia krąży wokół Słońca z Ziemią, w orbita pierścieniowa O punkcie Lagrange’a między Słońcem a Ziemią L2, który jest grawitacyjnie stabilną kieszenią kosmiczną spowodowaną interakcjami między dwoma ciałami.
Stamtąd dokładnie bada gwiazdy w Drodze Mlecznej przez długi czas, obserwując, jak pozycje gwiazd wydają się zmieniać na tle odległych gwiazd. To oszczędza widok, który może służyć do obliczania odległości do gwiazd.
Chociaż można to zrobić stąd na Ziemi, wpływy atmosferyczne mogą zakłócać pomiary. Ze swojej pozycji w kosmosie Gaia ma przewagę, którą wykorzystuje z wielką przewagą. Od czasu publikacji w 2013 roku dane z teleskopu kosmicznego ujawniły szereg gwiezdnych struktur i skojarzeń, o których nie mieliśmy pojęcia.
Nowe struktury zostały zidentyfikowane przez zespół kierowany przez astronoma Chervina Laporte z Uniwersytetu w Barcelonie w Hiszpanii na podstawie danych z najnowszego wydania, W grudniu ubiegłego roku, z Poprawiona dokładność paralaksy. Te same dane pokazały również znane wcześniej struktury ze znacznie większą przejrzystością niż widzieliśmy wcześniej.
„Informujemy o odkryciu wielu nowych, wcześniej nieodkrytych włókien osadzonych w zewnętrznym dysku w bardzo wymarłych regionach” Naukowcy napisali w swoim artykule.
„Niektóre z tych struktur są interpretowane jako wzbudzony materiał dysku zewnętrznego, wyrzucany przez uderzenia satelitów i obecnie przechodzący mieszanie faz („pióra”). Ze względu na długą skalę czasową w obszarach dysków zewnętrznych, struktury te mogą pozostać spójne w przestrzeni formacji powyżej kilku miliardy lat”.
Te wirujące włókna na krawędziach galaktyki nie są nieoczekiwane. Według symulacji interakcje między Drogą Mleczną a jej galaktykami satelitarnymi mogą tworzyć takie struktury. Droga Mleczna ma rój satelitów obecnie na orbicie (być może).
Ale jest pewien haczyk: sama liczba tropów, które znaleźli Laporte i współpracownicy, przewyższyła te widoczne w takich symulacjach, co oznacza, że potrzebujemy innego wyjaśnienia.
Jedną z możliwości jest to, że odprowadzenia są pozostałościami spiralnych ramion pływowych stymulowanych w różnym czasie przez interakcje z satelitami; Innymi słowy, galaktyczne skamieliny.
Inną możliwością jest to, że reprezentują szczyty zniekształceń dysku Drogi Mlecznej, które wystąpiły w wyniku zderzeń z innymi galaktykami. Droga Mleczna ma historię kolizji z innymi galaktykami, które mogą powodować zakłócenia w dysku galaktycznym, więc nie jest to nieuzasadnione założenie.
Naukowcy są przekonani, że takie zderzenia mogą powodować turbulencje, które rozprzestrzenią się po dysku galaktycznym jak zmarszczki na stawie.
Następnym krokiem byłoby wykonanie dalszych obserwacji, aby spróbować określić, który z tych scenariuszy jest najbardziej prawdopodobny.
„Zazwyczaj ten region Drogi Mlecznej pozostaje słabo zbadany z powodu zakłócającego pyłu, który silnie zasłania większość płaszczyzny środkowej galaktyki” Laporte powiedział.
„Podczas gdy pył wpływa na jasność gwiazdy, jej ruch pozostaje niezmieniony. Z pewnością byliśmy bardzo podekscytowani, widząc, że dane ruchu Gai pomogły nam odkryć te włókniste struktury! Teraz wyzwaniem pozostaje określenie, czym dokładnie są te obiekty, jak powstały, dlaczego w tak dużej liczbie” i co może nam powiedzieć o Drodze Mlecznej, jej powstawaniu i ewolucji”.
Wyszukiwanie zostało opublikowane w Miesięczne zawiadomienia Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego: Listy.
„Podróżujący ninja. Rozrabiaka. Badacz bekonów. Ekspert od ekstremalnych alkoholi. Obrońca zombie.”
