Rząd szuka gwarancji na roszczenia niezgodnego z prawem systemu finansowania deficytu

Sposób, w jaki udzielane jest wsparcie finansowe osobom niepełnosprawnym, jest kwestionowany, a minister ds. osób niepełnosprawnych zwraca się teraz o poradę do urzędników Wahiqa, czy takie postępowanie jest niezgodne z prawem.

Nowe Ministerstwo ds. Osób Niepełnosprawnych zostało poinformowane, że sposób, w jaki zarządza funduszami, jest nielegalny.

List wysłany do prezydentów Whaikaha i Te Whatu Ora oraz odpowiednich ministrów określa szereg potencjalnych wad systemu finansów indywidualnych (IF).

Czytaj więcej:
* Trwa walka o dofinansowanie rodziców niepełnosprawnych dzieci
* Nowe Ministerstwo ds. Osób Niepełnosprawnych stoi przed ogromnym zadaniem

Fundusze Indywidualne zapewniają fundusze dla około 10 000 osób niepełnosprawnych, na podstawie oceny potrzeb, które mogą wykorzystać na szereg usług. Jest to wykorzystywane głównie do płacenia za pomoc w opiece domowej.

Ale w przeciwieństwie do innych funduszy rządowych, pieniądze nie trafiają bezpośrednio do klienta, a zamiast tego można uzyskać do nich dostęp jedynie za pośrednictwem specjalnej „agencji przyjmującej”, której ministerstwo zleciło zarządzanie pieniędzmi.

Autor listu, radca prawny Mark Jeffries, powiedział, że IF jest sprzeczna z polityką rządu mającą na celu umożliwienie dobrego życia (EGL) i jest nielegalna.

„Jeżeli finansowanie wsparcia nie jest kontrolowane przez osoby niepełnosprawne, które uznano za potrzebne. Zamiast tego ministerstwa wykorzystują prywatnych menedżerów pieniędzy korporacyjnych do kontrolowania i wstępnego zatwierdzania wszystkich zakupów obsługi klienta IF. Jeśli menedżer pieniędzy zatwierdzi zakup Tylko zamierzony, będzie wspierać liberalizację finansowania w celu wspierania codziennego życia osób niepełnosprawnych.

„Ta struktura w wyjątkowy sposób odbiera osobom niepełnosprawnym dostęp, kontrolę i wybór”.

Powiedział, że praktyka najprawdopodobniej naruszyła ustawę o prawach człowieka, Kartę Praw, Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawach osób niepełnosprawnych i Tikanga.

„Jeśli jest to nielegalne, ponieważ klienci niepełnosprawni są traktowani inaczej niż inni, nie są im równi i podlegają procesom dyskryminacji, w przeciwieństwie do innych odbiorców rządowych funduszy i wsparcia.

„Inni odbiorcy rządowego dofinansowania na potrzeby życia codziennego nie podlegają ciągłej weryfikacji zakupów, wstępnym zatwierdzeniom, ograniczeniom płatności i praktykom cross-sellingu… jeśli jest to wyjątkowy przykład dyskryminacji strukturalnej na grupie osób niepełnosprawnych ”.

związane koszty

Rząd płaci agencjom opłatę rejestracyjną za każdego nowego niepełnosprawnego klienta, a także roczną opłatę za zarządzanie ich funduszami.

W przeszłości opłata stanowiła procent całkowitego limitu finansowania klienta, ale po przeglądzie w 2017 r. została zmieniona na stałą opłatę dla wszystkich.

Kiedy ta zmiana została wprowadzona, powiedział Jefferies, departament zdrowia wiedział, że w tysiącach przypadków opłaty będą wyższe niż sam budżet lub bardzo wysoki jego procent.

Liczby zawarte w liście pokazują, że tysiące niepełnosprawnych klientów kwalifikujących się do najniższej kwoty finansowania (do 40 USD tygodniowo) otrzymało łącznie 4,7 miliona USD w ciągu ostatnich pięciu lat.

Zarządzającym pieniędzmi zapłacono 6,6 miliona dolarów opłat za kontrolę za te 4,7 miliona dolarów. Opłaty za usługi finansowe stanowią około 150 procent zarządzanych funduszy.

Wydaje się, że ze środków przeznaczonych na wsparcie osób niepełnosprawnych ministerstwa opłacają honoraria zarządzających pieniędzmi. Ta praktyka, którą ministerstwa określiły w 2017 roku jako „odgórna”, wymaga przeglądu w ramach ustawy o finansach publicznych” – powiedział Jefferies.

„W roku kończącym się w czerwcu 2022 r. ministerstwa wypłaciły zarządzającym funduszami szacunkowo 12 mln USD. Struktura opłat jest absurdalna, pieniądze powinny trafić do osób niepełnosprawnych”.

„Ministrowie muszą się zaangażować. Jest to zbiorowa akcja praw człowieka w sprawie systemowej dyskryminacji i konfliktów interesów, które czekają, aby się wydarzyć.” Mark Jeffries, prawnik

W 2021 roku Ministerstwo Zdrowia przedłużyło wszystkie umowy z agencjami przyjmującymi do 2025 roku. Umowy te zostały następnie przeniesione do Al Waheqa.

Jeffries powiedział, że można by zaoszczędzić dużo pieniędzy i biurokracji, gdyby pieniądze na wsparcie były wypłacane bezpośrednio niepełnosprawnym klientom.

Powiedział, że najlepiej nadaje się do tego Ministerstwo Rozwoju Społecznego.

To ma sens, że MSD będzie motorem napędowym dla Crown.Większość wsparcia finansowego dla klientów IF jest znacznie poniżej poziomów, które MSD już wypłaca tysiącom innych klientów MSD.

„Sześćdziesiąt pięć procent wszystkich klientów IF w roku kończącym się w czerwcu 2022 r. otrzymało mniej niż 20 000 USD rocznie, a ponieważ duża liczba tych budżetów IF jest tak niska, ta grupa miała średnio tylko 128 USD tygodniowo. Wyjątek stanowią płatności IF o wysokiej wartości, nie Al-Kaida”.

Konflikt interesów

Jeffries powiedział, że agencje sprzedają również usługi finansowe klientom niepełnosprawnym, takie jak usługi płacowe, ubezpieczenia i inne „dodatki”.

„Tysiące niepełnosprawnych klientów i whanau są dotknięte lub zobowiązane do przyjęcia obowiązków pracodawcy, ryzyka i kosztów w celu uzyskania dostępu do finansowania wsparcia dla osób niepełnosprawnych. Aby to osiągnąć, departamentalni menedżerowie pieniężni sprzedają szereg „dodatkowych” usług finansowych, w tym usługi pracodawcy, wrażliwym konsumentom ludzie niepełnosprawni.

„Płacą sami za te dodatkowe usługi z IF Disability Support Funding, które kontrolują dla każdego niepełnosprawnego klienta.

Wyobraź sobie, co by było, gdyby urzędy pracy i dochodów sprzedawały dodatkowe usługi i odliczały swoje wypłaty od wynagrodzeń osób poszukujących pracy lub emerytur? To jest dokładnie to, co się tutaj dzieje. Konflikt interesów jest oczywisty”.

„Ten rząd podjął pozytywne kroki, wprowadzając kilka naprawdę dobrych zmian strukturalnych w zakresie niepełnosprawności, więc rozczarowujące jest obserwowanie, jak na poziomie operacyjnym HAICA nadal promuje kosztowny, drugi i dyskryminujący program świadczeń z tytułu niezdolności do pracy, pełen konfliktów interesów.

Jeffries powiedział, że coś musi się zmienić,

„Ministrowie muszą się zaangażować. Jest to zbiorowa akcja praw człowieka w sprawie systemowej dyskryminacji i konfliktów interesów, które czekają, aby się wydarzyć.”

A jej życie i odpowiedź ministra

Amanda Blakeman, wiceprezes wykonawczy ds. projektowania operacyjnego i dostawy dla Whaikaha, powiedziała, że ​​agencja dokładnie analizuje roszczenia, ale nie może potwierdzić, czy szuka własnej porady prawnej.

„Ze względu na tajemnicę adwokacką nie możemy komentować, czy szukaliśmy lub zamierzaliśmy zasięgnąć porady prawnej”.

Powiedziała, że ​​istnieją polityki zapewniające odpowiedzialne wykorzystanie finansów publicznych i rozliczalność wydatków, i opowiadała się za przedłużeniem umów do 2025 r.

„Dostawcy usług hostingowych IF odgrywają ważną rolę w zarządzaniu funduszami i wspieraniu odbiorców IF w wykorzystaniu ich funduszy w celu jak najlepszego dostosowania się do ich indywidualnej sytuacji.

„Nadal udoskonalamy i ewoluujemy nasz kierunek polityki. W miarę kontynuowania tych prac będziemy mieć lepszy obraz tego, które zasady i praktyki wymagają przeglądu lub zmiany.”

Minister ds. niepełnosprawności Priyanka Radhakrishnan powiedziała, że ​​jej biuro szuka porady u urzędników w sprawie roszczeń.

Powiedziała, że ​​Whaikaha została utworzona w zeszłym roku, aby współpracować ze społecznością niepełnosprawnych, Maorysami i całym rządem, aby przewodzić i wpływać na zmiany dotyczące praw osób niepełnosprawnych.

„Rozumiem, że Whaikaha nadal priorytetowo traktuje swoją odpowiedzialność za ciągłość świadczenia usług w tym okresie zmian. Nowozelandczycy chcą mieć pewność, że istnieją odpowiednie procesy, aby wprowadzić zmiany, których społeczeństwo oczekuje od tej transformacji, w tym względy dla stałe i elastyczne wsparcie dla osób niepełnosprawnych.

„Podejście umożliwiające dobre życie, zobowiązania Te Teriti Ou Waitangi oraz Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawach osób niepełnosprawnych będą stanowić podstawę całej tej pracy”.