White Ferns kontynuują swój thriller przeciwko Pakistanowi, aby wygrać serię ODI

W Hagley Oval w Christchurch: Pakistan 220 w 50 overach (Fatima Sana 90 bez 104 piłek, Natalia Pervez 39 przy 73 piłkach; Sophie Devine 3-25 z sześciu overów, Fran Jonas 2-36 z siedmiu overów) przegrał z Białe paprocie 221-9 z 48,5 overów (Maddy Green 83 z 96 piłek, Susie Bates 74 z 91 piłek, Leah Tahoe 21 bez 26 piłek; Ghulam Fatima 4-47 z 10 overów) Jedną bramką.

Losowanie: Nowa Zelandia wybrana do gry

Zespół White Ferns pokonał załamanie odbicia i zapewnił sobie serię zwycięstw ODI nad Pakistanem.

Leah Tahoe uratowała rumieniec swojej drużyny, strzelając kluczowe 21 bramek bez porażki, a Nowa Zelandia w piątek w Christchurch wróciła do domu z niewielką przewagą, a do końca pozostało siedem piłek.

Wydawało się, że Nowa Zelandia zmierza w stronę celu, jakim było 221 w Hagley Oval, ale poddała się kijem, tracąc sześć bramek w 43 seriach.

Tahoe gra u siebie w Hagley, a Fran Jonas, rozstawiony z numerem 11, po emocjonującym finiszu poprowadził Nową Zelandię do celu, notując zwycięstwo szeroko.

Pakistan zasługuje na wiele pochwał za sposób, w jaki walczył piłką i prawie odniósł nieoczekiwane zwycięstwo. Obie drużyny spotkają się ponownie w poniedziałek w finałowym meczu ODI w Hagley.

Wydawało się, że Nowa Zelandia zmierza ku zwycięstwu, gdy Susie Bates i Maddy Green wspólnie zdobyły 142 punkty za trzecią bramkę. White Ferns było 155-2, ale bramki szybko spadły, gdy Pakistan powąchał zwycięstwo.

Bates i Green byli źli na siebie, że pozwolili Pakistanowi wrócić do meczu.

Legspinner Ghulam Fatima spisał się znakomicie dla Pakistanu, wygrywając 4-47 z 10 overów, dzięki czemu jej zespół wrócił do gry.

Nowa Zelandia miała pełną kontrolę, a Bates i Green byli na krawędzi, ale szybko upadli, co wzbudziło nadzieję dla Pakistanu.

Green i Bates dodali 142 runy do trzeciej furtki, ale kiedy obaj zniknęli, wybuchła panika i eksplodowała White Ferns. Jedna z par musiała lecieć z powrotem do domu, do Nowej Zelandii.

Bates awansowała na trzecie miejsce na liście wszech czasów w kobiecych biegach ODI dzięki szybkiemu singlowi uplasowała się na 29. pozycji, wyprzedzając Stafanie Taylor z Indii Zachodnich (5519).

Tylko Indyjczyk Mithali Raj (7805) i Angielka Charlotte Edwards (5992) zdobyły więcej runów niż Betts, który zadebiutował w 2006 roku.

Bates spadł na szczyt z 74 punktami, otwierając drzwi Pakistanowi. Powinni byli mieć dwóch na dwóch, ale Fatima upuściła pierwszą kulę własnej kręgli Georgii Plimmer.

Green wyglądała, jakby zmierzała po swoją drugą tonę ODI, ale upadła miękko, a jedna przeleciała w powietrzu, gdy osiągnęła 83.

Kiedy Greena odeszło, wynik White Ferns wynosił 172-4, a przed zespołem wciąż pozostawało wiele pracy, a doświadczeni pałkarze wrócili do pola widzenia zespołu.

Pakistan byłby szczęśliwy, gdyby Bates strzelił 108 runów w pierwszym meczu ODI we wtorek w Queenstown.

Awansowana na pozycję otwierającą, gdy Bernadine Bezuidenhout ześlizgnęła się na sam dół tabeli po kontuzji ręki na boisku, Millie Kerr wypadła z piątki w biegu pościgowym.

Kerr odciął uderzenie Fatimy Sany na granicy poprzedniej piłki, dając Pakistanowi bardzo wczesną bramkę.

Wkrótce potem byli zachwyceni, gdy kapitan Sophie Devine lekkomyślnie upadła na etapie, na którym nie musiała podejmować żadnego ryzyka.

Devine uderza mocno, ale byłoby to niechlujne, leciałby od jednego do połowy, odrzucał furtkę, dając Sanie podwójną penetrację.

To było śmieszne ze strony Devine, biorąc pod uwagę, że miała szczęście, że złapała piłkę, zanim zdobyła bramkę i zdobyła cztery bramki. Powtórki telewizyjne wskazywały, że Sanaa nieznacznie przekroczyła bramkę, ale sędziowie nie trafili w bramkę, a Devine nie dał chwili wytchnienia.

Mając mnóstwo czasu na rozegranie rund, a Bezuidenhout zmagał się z kontuzją, drużyna White Ferns potrzebowała, aby kapitan drużyny uderzał rozsądnie, a nie zadawał szybkie uderzenia.

Przy stanie 35-4 wydawało się, że Pakistan może szybko upaść po uderzeniu kijem, ale zastępcze kapitany Sana i Natalia Pervez, rozgrywające swój pierwszy międzynarodowy mecz od pięciu lat, sfrustrowały drużynę White Ferns.

Pakistan mógł podziękować 22-letniej Sanie, która osiągnęła 220 punktów, a mistrzowskie 90 nie odpadła, co stanowi najwyższy wynik w jej 34-meczowej karierze w ODI.

Devine stał się drugim White Fern, który zdobył 100 bramek w ODI, dołączając do kolegi z drużyny Tahuhu (107), kiedy Fatima przyjęła ostatnią piłkę w rundach. Skończyła z wynikiem 3-25 z sześciu overów, zdobywając dwie bramki w finale.

Gdy słońce wzeszło i spaliło furtkę, strzelanie stało się łatwiejsze dla Pakistanu.

Sana i Pervez połączyli siły w 90 rundach przy piątej bramce, karząc wszelkie luźne podania i rozsądnie odbijając piłkę.

Molly Penfold dokonała przełomu, zatrzymując Pervisa na czele na 39, kończąc niebezpieczną współpracę.

Sana na tym nie skończyła, kontynuując swoje imponujące pukanie z bramkarzem Najią Alwi, tworząc 65-biegową przewagę, dopóki Jonas nie strzelił dwóch z trzech piłek.

Zespół White Ferns byłby rozczarowany, gdyby stracił 18 overów w rundach w Pakistanie, choć w wietrznych warunkach gry w kręgle. Devine popełnił sam siedem przestępstw, podczas gdy Pimpek i Hannah Rowe byli winni czterech.