A kiedy zaczął publicznie opowiadać o swoim doświadczeniu, członek widowni – także lekarz – wstał, by powiedzieć, że Sheldon został błędnie zdiagnozowany, ponieważ nie był ani za duży, ani za chudy.
34-letni Sheldon, prezes Programu Ambasadorów w Narodowym Stowarzyszeniu Zaburzeń Odżywiania, ma problemy z wizerunkiem ciała od ośmiu lat. Kiedy te problemy przekształciły się w konkretne zaburzenia odżywiania, miał trudności z rozpoznaniem ich i uzyskaniem pomocy ze względu na stereotyp, że zaburzenia odżywiania występują tylko u nastoletnich dziewcząt.
Gdy organizacja rozpoczyna kampanię uświadamiającą w poniedziałek z okazji Narodowego Tygodnia Zaburzeń Odżywiania, eksperci dzielą się tym, w jaki sposób zaburzenia odżywiania wpływają na mężczyzn i chłopców oraz dlaczego często są pomijani.
Jak wygląda zaburzenie odżywiania?
Myśląc o kimś z zaburzeniami odżywiania, wiele osób myśli o dziewczynie lub kobiecie, która ogranicza jedzenie, niespokojnie ćwiczy lub potajemnie przejada się.
W ten sposób mężczyźni mogą cierpieć na zaburzenia odżywiania, powiedział dr Blake Woodside, emerytowany dyrektor medyczny Programu Zaburzeń Odżywiania w Toronto General Hospital i profesor na Wydziale Psychiatrii Uniwersytetu w Toronto.
Ale Woodside powiedział, że mężczyźni odczuwają również presję, aby dostosować się do kilku męskich typów ciała, które społeczeństwo uważa za akceptowalne, takich jak muskularny superbohater i szczupły komputerowy maniak.
Niektóre z tych ideałów zachęcają mężczyzn do ograniczania kalorii, powiedział Murray, ale inne robią coś przeciwnego i zachęcają do nadmiernych ćwiczeń, nadmiernego spożycia białka i poważnie ograniczają składniki odżywcze, takie jak tłuszcze i węglowodany.
Kiedy zainteresowanie utrzymaniem określonej sylwetki staje się zaburzeniem odżywiania? Dzieje się tak, gdy twoje zachowanie i interakcje zaczynają być oceniane przez ograniczenia, które nakładasz na swoje idealne ciało, powiedział Murray.
„Jaka powinna być norma: czy wpływa ona na zdolność ludzi do prowadzenia normalnego, aktywnego życia?” Powiedział.
Dlaczego tak trudno je wyleczyć?
Skoro mężczyźni są tak dotknięci zaburzeniami odżywiania, dlaczego o nich nie słyszymy? Piętno i wykluczenie.
Chociaż jadłowstręt psychiczny został po raz pierwszy rozpoznany zarówno u chłopców, jak iu dziewcząt w XIX wieku, Murray powiedział, że chłopcy zostali wykluczeni z kryteriów badawczych i diagnostycznych.
Do niedawna zmiany w piersiach i utrata miesiączki miały kluczowe znaczenie dla diagnozy zaburzeń odżywiania, powiedział Murray. Dodał, że chociaż kryteria się zmieniły, mężczyźni i chłopcy są nadal wykluczeni z większości badań nad zaburzeniami odżywiania.
To wykluczenie może często prowadzić do napiętnowania, ponieważ mężczyźni i chłopcy – a także ich otoczenie – nie uznają swojego zachowania lub niechętnie szukają pomocy, ponieważ uważają, że zagraża to ich męskości, mówiąc, że mogą cierpieć na chorobę, która dotyka kobiety .
Co gorsza, zaburzone zachowania żywieniowe mężczyzn są często bronione w świecie mediów społecznościowych, powiedział Murray.
Dodał, że celebryci i wpływowi ludzie publikują swoje nadmierne treningi, wraz ze zrzutami ekranu swoich ciał i oszukanymi posiłkami dziennie, które mają na celu oszukać ich ciała z trybu głodu, aby nie spalały mięśni.
Bez względu na kontekst płci, prawie każdy lekarz klasyfikuje tego typu zachowania jako bulimię. „U mężczyzn postrzegamy to jako rodzaj prospołecznego sposobu na zwiększenie masy mięśniowej” – powiedział Murray.
Co możemy zrobić
Wiele rodzin i lekarzy rodzinnych wciąż nie jest zaznajomionych z objawami zaburzeń odżywiania u chłopców i mężczyzn, powiedział Murray, więc pierwszą rzeczą, od której należy zacząć, jest wiedza, na co zwracać uwagę.
Woodside powiedział, że nastoletni chłopcy to ludzka szarańcza, często usuwająca każdy kęs jedzenia na swojej drodze. Powiedział, że jeśli zauważysz kogoś, na kim ci zależy, nagle zmieni to, ile je lub jak je w miejscach publicznych, zasługuje na uwagę.
Woodside dodał, że jeśli mężczyźni lub chłopcy w twoim życiu dokonują poważnych zmian w swoich zajęciach i związkach, być może nadszedł czas, aby przyjrzeć się bliżej.
Stamtąd są dobre i złe wieści.
Złe wieści? „Dział zaburzeń odżywiania powinien leczyć chłopców i mężczyzn w oparciu o badania dotyczące leczenia, które obejmowały tylko kobiety” – powiedział Murray. „Musimy wyciągnąć wielki wniosek, że jesteśmy na dobrej drodze”.
Dobrą wiadomością, powiedział Woodside, jest to, że mężczyźni i chłopcy często dobrze sobie radzą podczas leczenia zaburzeń odżywiania.
W pewnym momencie Sheldon stracił pracę, pieniądze i związki z powodu zaburzeń odżywiania. Potrzeba było lat specjalistycznego leczenia i pomocy grup wsparcia, aby przywrócić jego ciało i życie na właściwe tory.
Teraz mówi, że najlepszym sposobem na pomoc mężczyznom i chłopcom takim jak on w poddaniu się leczeniu jest podzielenie się często skrywaną prawdą: nie są sami.
„Podróżujący ninja. Rozrabiaka. Badacz bekonów. Ekspert od ekstremalnych alkoholi. Obrońca zombie.”
