Stres może zwiększyć chęć pomocy, gdy jesteś świadkiem niesprawiedliwości

streszczenie: Nowe badanie wykazało, że ostry stres, jakiego doświadczają ludzie będąc świadkami niesprawiedliwości, może sprawić, że będą bardziej skłonni pomagać ofiarom niż karać sprawców. Ta zmiana w zachowaniu wiąże się ze zwiększoną aktywnością grzbietowo-bocznej kory przedczołowej (DLPFC), obszaru mózgu zaangażowanego w podejmowanie decyzji. Wyniki sugerują, że pomaganie innym może być bardziej intuicyjną reakcją niż karanie ich, zwłaszcza w sytuacjach stresowych.

Kluczowe fakty:

Ostry stres psychiczny, jakiego doświadczają ludzie będąc świadkami niesprawiedliwości, może sprawić, że ludzie będą bardziej skłonni do pomocy ofiarom.
Ta zmiana w zachowaniu jest związana ze zwiększoną aktywnością grzbietowo-bocznej kory przedczołowej (DLPFC).
Pomoc może być bardziej intuicyjną reakcją niż kara, szczególnie w przypadku stresu.

źródło: Plus

Według badania opublikowanego 14 maja stres związany z byciem świadkiem niesprawiedliwości może popchnąć Twój mózg w stronę altruizmu^y W czasopiśmie o otwartym dostępie Biologia PLoS Huajin Wang z Beijing Normal University w Chinach i współpracownicy.

Karanie innych wymaga większego wysiłku poznawczego niż pomaganie im. Badania pokazują, że gdy ludzie w czasie stresu są świadkami aktu niesprawiedliwości, zwykle zachowują się altruistycznie, woląc pomóc ofierze niż ukarać sprawcę.

Modelowanie obliczeniowe ujawniło, że ostry stres zmniejsza skłonność do kary, zwiększając prawdopodobieństwo, że ktoś zamiast tego pomoże ofierze. Źródło: Wiadomości z neurologii

Jest to zgodne z teoriami sugerującymi, że odrębne sieci mózgowe prowadzą do intuicyjnych, szybkich decyzji i przemyślanych, powolnych decyzji, ale nie jest jasne, w jaki sposób mózg świadka dokonuje kompromisu pomiędzy pomaganiem innym a karaniem innych w stresujących sytuacjach.

Aby lepiej zrozumieć procesy neuronalne, które napędzają interwencję strony trzeciej w obliczu niesprawiedliwości, Wang i jego współpracownicy zrekrutowali 52 uczestników, aby wykonali symulowane zadanie interwencji strony trzeciej w skanerze fMRI, podczas którego obserwowali, jak dana osoba decyduje, jak sobie z nią poradzić. niesprawiedliwość. Rozdanie prezentu pieniężnego pomiędzy nimi a inną postacią, która musiała biernie zaakceptować propozycję.

Następnie uczestnik decydował, czy wziąć pieniądze od pierwszej postaci, czy dać je drugiej postaci.

READ W miarę postępu „ukrytego omikronu” naukowcy uczą się więcej

Prawie połowa uczestników zanurzyła ręce w lodowatej wodzie na trzy minuty bezpośrednio przed rozpoczęciem zadania, aby wywołać stres.

Ostry stres wpływał na podejmowanie decyzji w wysoce niesprawiedliwych sytuacjach, ponieważ uczestnik był świadkiem, jak ktoś zatrzymywał zdecydowaną większość pieniędzy, którymi miał się z kimś podzielić.

Naukowcy zaobserwowali wyższą aktywność grzbietowo-bocznej kory przedczołowej (DLPFC) – obszaru mózgu zwykle kojarzonego z mentalizacją i podejmowaniem decyzji – gdy zestresowani uczestnicy decydowali się ukarać sprawcę.

Modelowanie obliczeniowe ujawniło, że ostry stres zmniejsza skłonność do kary, zwiększając prawdopodobieństwo, że ktoś zamiast tego pomoże ofierze.

Autorzy stwierdzają, że ich odkrycia sugerują, że karanie innych wymaga więcej namysłu, kontroli poznawczej i polegania na rachunku różniczkowym niż pomaganie ofierze.

Odkrycia te są spójne z rosnącą liczbą dowodów sugerujących, że osoby doświadczające stresu zwykle zachowują się bardziej skłonnie do współpracy i hojności, być może dlatego, że poświęcają więcej swoich zasobów poznawczych na podejmowanie decyzji, jak pomóc ofierze, zamiast na karanie przestępcy.

„Ostry stres przesuwa interwencję strony trzeciej z ukarania sprawcy na pomoc ofierze” – dodają autorzy.